Volgens advocaat Ejder Köse, de voorzitter van de Turkse Rechtersvereniging in Nederland, kan in Nederland enkel de burgemeester van de stad waar de bijeenkomst georganiseerd wordt een verbod leggen op zo een bijeenkomst en dan alleen als hiertoe enige aanleiding is, er gevaar is voor de directe omgeving.
Volgens de verklaring van de voorzitter kan volgens het Nederland wetboek enkel een verbod komen op zo een organisatie/bijeenkomst als deze in een buitenruimte gehouden wordt.
Köse vulde verder aan dat bij een bijeenkomst die binnen gehouden wordt enkel een verbod opgelegd kan worden door de plaatselijke burgemeester en dan alleen als hierbij de veiligheid van de mensen in het gedrang komt.
Als de organisatie de veiligheid goed in orde heeft kan er geen enkel reden zijn om deze bijeenkomst niet door te laten gaan. Hiermee zouden ze dan hun boekje te buiten gaan volgens de Nederlandse wetboek.
Köse vervolgde verder dat de Tweede Kamer zelfs niet de macht heeft de burgemeester op dit vlak te sturen, de burgemeester moet dit zelf beoordelen. Echter, de burgemeester kan door politieke druk of druk van de bevolking tekortkomingen in de zaal als reden naar voren halen om deze bijeenkomst alsnog niet goed te keuren.
Mocht het toch zover komen dat de organisatie niet goedgekeurd wordt, dan kan de organisatie hiervoor in beroep gaan en dan zou volgens de snelrechtprocedure de bijeenkomst alsnog plaatsvinden. De snelrechtprocedure is verplicht om uitslag te brengen, desnoods net voordat de bijeenkomst start.
Köse, die aangeeft dat zelfs het voeren van campagne voor verkiezingen in een ander land door een minister volgens de wet niet tegengehouden kan worden, vervolgde verder: “De kans is zeer klein dat in rechtsstaat Nederland, rekening houdend met de beginselen van de rechtsstaat en de ervaringen die we van het verleden hebben met organisaties waarbij vooraf of achteraf geen problemen zijn, een negatief besluit komt voor zo een bijeenkomst”.
Mark Rutte had vorige week op Social Media aangegeven dat ze geen toestemming zouden geven voor het bedrijven van politiek in Nederland door politici van andere landen.