Soru ve Cevap
Hayatta mümkün olduğu kadar fazla insan tanırsak aslında insanların her ne kadar karmaşık olsalar da sıradan olduklarını fark etmemizi sağlayacaktır. Peki bize neden ekonomik açıdan zenginleşen ya da bu potansiyeli elde eden tanıdıklarımız birden bire değişiyor gibi geliyor?
Cevap....
Para insana özgürlük verir. İnsana yapmak isteyip de yapamadığı her şeyi yapma fırsatı sunar.Para ile insan ilişkisi aynen şöyledir: İnsan paranın sahtesini yapar, para da insanın. Goethe.
Paran varsa; insanlar seni tanır. Paran yoksa sen insanları tanırsın. Paranın insanı değiştirebileceğini düşünmek insanı tanımaktan uzak olmaktan kaynaklanabilir mi? İnsanlar neden kötü alışkanlıkları daha kolay ve iyi alışanlıkları daha zor edinirler? Neden iyi alışkanlıklarını uzun süre muhafaza edemiyor lar?
Eğer iyi tohumu güneşte bırakırsak ve kötü, çürümüş tohumu toprağa gömersek ne olur sizce? İyi tohum kuruyacak güneşte, kötü tohum ise hastalıklı filizler verecek ve sağlıklı bir meyve oluşmayacak. İnsanlar da bu şekilde davranır: İyilikleri ruhlarında saklayıp filizlerini
büyütmektense açığa çıkarıp kayıp ediyorlar. Diğer yandan da günahlarını ve kötü taraflarını başkalarından saklamak için içlerinde gizliyorlar. Onlar orada büyüyüp insanı kalbinden yok ediyorlar...
Bu kadar mı sert?
Korkarım öyle…
Bir insanın kişiliğini sadece beyin travması, beyin ameliyatları değiştirebilir diye okumuștum. Bunun dışında kalan hiçbir şey insanın kişiliğini değiştirmez miș. Karşımızdakinin nasıl bir karaktere sahip olduğunu genellikle ne söylediği, nasıl göründüğü gibi bâriz verilerden öğrenmeye çalışırız. Ancak istisnasız her insanın göstermeyi tercih ettiğinden çok daha derin özellikleri, motivasyonları ve inançları vardır. Örneğin:Kendilerinden ne sıklıkta bahsettikleri.Hangi durumlarda sustukları.Nereye baktıkları,Yemek yeme biçimleri. Ve ne zaman mutlu oldukları.
“Para insanı değiştirmez, sadece maskesini düşürür.”
An itibarı ile 7,6 milyar insan dünya üzerinde yaşamakta ve hiç kimse vazgeçilmez değildir. Sosyal bir insan olmak noktasında ısrarcıysanız daha iyi bir insan mutlaka karşınıza çıkacaktır. Bu kadar fazla insanın yer aldığı dünyada kardeş bile olsa karaktersel probleme sahip bir insanda ısrarcı olmanın hiçbir mantıklı açıklaması olamaz.
Herkes kötüleşir mi?
Mihayloviç Dostoyevski'nin dediği gibi.
İnsan parasız düşünür; ama paralı iki misli düşünür.
Her sağlıklı insanın üç adet kişiliği bulunur:
1. kişilik: Göründüğü kişiliği.
2. kişilik: Olmak istediği kişiliği.
3. kişilik: Gerçek kişiliği.
Görünen kişilik bir illüzyondur. Gerçek kişilik ile olmak istenen kişilik arasında bulunur ve asla %100 doğal değildir.
Olmak istenen kişilik kişinin hayallerini içerir. Mesela anlattığınız duruma bakıldığında bahsettiğiniz arkadaşınızın zenginlik hayalleri içinde sizin yeriniz yok. Bu kişiliğini hemen ortaya çıkarmıyor çünkü o anda içinde bulunduğu durumda bir takım ekonomik eksiklikler mevcut.
Gerçek kişilik ise şartların olgunlaşması ile ortaya çıkar. Yani arkadaşınız değişmiyor. Riccoboni’nin dediği gibi maskesi düşüyor.
Tabi her zengin olan ya da bu potansiyeli elde eden “kötü olur” algısına kapılmayın. Gerçek kişiliği içinde etrafındaki insanları silmek varsa siler. Aksi durumlarda hobilerine daha fazla zaman ayırabilir, yeni felsefesini açıklayacak gücü kendisinde bulabilir, daha sıkı dost olabilir, yardımsever birisine dönüşebilir vs. vs. kısaca para bulan herkesin gerçek kişiliği daha fazla açığa çıkar. Bu karakter kibirli de olabilir, alçak gönüllü de olabilir. Kötü de olabilir, iyi de olabilir. Kaba da olabilir, nezaketli de olabilir. Eli sıkı da olabilir yardımsever de olabilir. Bencil de olabilir, fedakar da olabilir.
Hayatta tespih gibidir. Bazen çekmek, bazen sallamak gerekir.